Gdy jesteście na Riwierze Olimpijskiej i już wszystko widzieliście co w ofercie biur z wycieczkami lokalnymi, morze was trochę nudzi, a upał męczy, można skoczyć w takie mało znane zakątki z zimną wodą. Schłodzić się, popływać czasem poskakać. Odetchnąć od tłumów, barów plażowych i rezydentów. Grecja jest krajem niezwykle malowniczym choć wiele z wyjątkowych zakątków nie jest znanych turystom. Zacznę od wód może nie zbyt zimnych ale za to niewyobrażalnie słonych.
Na północy Riwiery Olimpijskiej, jest wytwórnia soli. Sól jest pozyskiwana z morza. Cała atrakcja jest w tym, że w tej wodzie można się kąpać. Do tego na dnie basenów jest czarne błoto, którym można się nasmarować. Woda jest tak słona, że nie trzeba umieć pływać by się unosić na wodzie. Jako, że w okolicy są hodowle małży, to plażowe food trucki oferują talerz małży za 7 euro. Słone kąpieliska znajdziemy na mapie pod nazwą Kitros Salt Pit.
Kolejna atrakcja to jeziorka i wodospady nazwane Orlies Springs. Woda tam jest zimna upiornie. Widokowo miejsce jest ładne. Jeziorek jest kilka, podobnie jak wodospadów. Od improwizowanego parkingu prowadzi żwirowa dróżka. Idąc prosto trafimy na najwyższy wodospad. Jak skręcimy trochę wcześniej w taką leśną dróżkę, taką ze schodami, to dojdziemy na niższe. Strumień Orlies jest na zachód od Dionu. Stanowisko archeologiczne w Dionie stanowczo odradzam. To jakieś pastwisko na którym ktoś nieudolnie próbował coś rekonstruować. Wyszło jak ślepemu granie w karty.
Czas na Kokkino Nero w którym można się pokąpać w trzech miejscach. Przy wjeździe do miejscowości mamy kamienne baseniki z czerwoną wodą. Woda ma dużo związków żelaza, przez co zabarwia koryto i ściany baseników na czerwono. Koło baseników jest też budynek (buda?) w której są rury, z których ta czerwona woda wypływa, można więc ją pić.
Przy obwodnicy Kokkino Nero jest zejście, do dziury w skale szumnie nazwanej Okiem Zeusa. Z mitologią ani historią nazwa nie ma nic wspólnego, ale ktoś to tak nazwał i zostało. Miejsce ładne, koryto strumienia ciekawie ukształtowane, a źródło ma formę wydrążonego walca do którego można zejść. Woda jest cieplejsza niż w Orlies Springs.
Na koniec prawdziwa perełka czyli Kalypso. Kalypso to dwa jeziorka i dwa wodospady. Górny i dolny. W obu da się kąpać. Trzeba jednak bardzo uważać bo stroma ścieżka między jeziorkami jest śliska i stroma. Kalypso jest zdecydowanie najbardziej malownicze z opisanych miejsc jednak nie łatwo je znaleźć. Do najlepszej ścieżki można dojechać samochodem terenowym, suvem albo innym podwyższanym. Po drodze miniemy dwa znaki kierujące na Kalypso. Jeden sterczy dumnie wbity przy drodze, drugi leży. Oba należy pominąć i jechać do miejsca gdzie droga się wyraźnie rozszerza. Tam też znajduje się stroma odnoga drogi idąca dość stromo w górę. Jest też tam tajny znak na Kalypso czyli żółty kwadrat na czerwonym tle. Następnie bacznie wypatrując czerwono żółtych znaków idziemy leśną ścieżką około 25 minut. Ścieżka sama w sobie jest atrakcją, bo może kojarzyć się z jakimś zapomnianym szlakiem wiodącym przez dżunglę centralnej Ameryki. Gdzieniegdzie są liny, które pomagają pokonać co trudniejsze odcinki. Różnica poziomów między Kalypso Górnym a dolnym to jakieś 10 metrów. Między nimi jest półka skalna z której lubię sobie skakać do wody.
Na koniec film ze wszystkich opisywanych miejsc.
