Wyprawa do Grecji po oliwę

Napisano dnia

Jako, że zeszły rok minął na lockdownach i innych formach aresztu domowego, nie mogłem lecieć do Grecji na tłoczenie oliwy, ale w 2021 poleciałem na dosłownie ostatnie dni zbiorów, takim rzutem na taśmę. Bo przełom listopada i grudnia. W Korynthii zbiory zaczęły się wcześnie. Lato było gorące, więc już pierwsze owoce zbierano już w październiku. Susza też przetrzebiła niektóre plantacje więc zbiory były słabe, nie wspominając, że na Eubei pożary zniszczyły sporą część upraw oliwnych. Jednak musiałem się wyrwać tam choćby na chwilę. Parę dni wcześniej rzuciłem hasło znajomemu Tadkowi, który też chciał gdzieś wyskoczyć, rozejrzeć się za jakimś domem w ciepłym kraju. Jak wymyślili tak zrobili. Każdy wziął po małej torbie, upchał tam bieliznę i szczoteczkę do zębów i hop na Bałkany.

W samolocie prawie pełno. Co to za migracja się dzieje – pomyślałem – ani to wakacje, ani jakaś wojna żeby tak masowo z Polski do Grecji uciekać. No ale pewnie erasmus, poza tym tanio, więc czemu nie. W Samolocie obok młodzieży pojawiły się takie wesołe trzy panie, co je kolega nazwał „Dziewczyny z Dubaju”. Dziewczyny były mocno po 40, wypite jak furman i ciekawie ubrane. Ni to jak na czyjeś wesele, ni to do sprzątania, ni to na występ w nocnym klubie. Szpilki kozaki, spodnie od dresu i kolorowe futro. Już w czasie zajmowania miejsc cały samolot je poznał bo wołały się : Ziewszynyyyyyyy no choście tutaaaaaaj. Som miejsca. W czasie lotu się zachowywały spokojnie, za to słychać je było już po wejściu na lotnisko bo się tam pogubiły i znów było słychać: Ziewszynyyyyyyyyyyyyy, gdzie jezdeście ? Greckie służby co robiły na lotnisku wyrywkowe testy, szybko zwróciły uwagę na „ziewszyny” i zabrali je na testy zbadać co to za pląsawicę czy inną chorobę chcą im tam do Grecji przywieźć.

Ciepła noc, wkrótce przyjechał po nas van, który podrzucił do pobliskiej wypożyczalni samochodów i tam po 5 minutach dali kluczyki do auta. W ciągu półtorej godziny dotarliśmy do Agii Theodori, gdzie przy centralnej ulicy spotkaliśmy jednego z moich farmerów oliwnych, który nas ugościł, nakarmił i obiecał zabrać na plantację oliwną, a potem do tłoczarni. W hotelu Siagas Beach przyjęto nas jak delegację jakiegoś regionalnego mocarstwa bo byliśmy jednymi gośćmi.

No to myśmy się odwdzięczyli i polaliśmy obsłudze żubrówkę zakupioną na lotnisku. Ok północy zabawę przerwała właścicielka hotelu zapewne zaalarmowana dość głośną imprezą przy recepcji.

Następnego dnia hop i do Loutraki obejrzeć nieruchomości i spotkać starych przyjaciół, czyli Petrosa co ma hotel Possidonio i Fanisa co ma tawernę Plaza. W Loutraki też zobaczyliśmy ludzi co się opalają i kąpią w morzu na przełomie listopada i grudnia. Woda miała temperaturę 19 stopni… Obejrzeliśmy nieruchomości, zaciągnęliśmy języka i hop do Agii Theodori znów coś zjeść i posiedzieć ze znajomymi.

Kolejny dzień spędziliśmy na takiej końcówce już zbiorów. Jeżdżąc do kilkunastu lat po plantacjach oliwnych, tłoczarniach i laboratoriach trochę się o oliwie dowiedziałem i bardzo się dziwię temu co później czasem czytam w necie, czy w magazynach drukowanych. Głupota na głupocie. Jedni przepisują od drugich, a do tego dodają swoje albo przekręcają. O oliwie pisałem dwa lata temu, tu jest link. Jak ktoś nie chce to tylko podam najważniejsze dane jakie są potrzebne kupującemu oliwę: 1 szczep 2 tłoczarnia 3 temperatura tłoczenia 4 filtrowana czy nie 5 rodzaj zbioru 6 kwasowość 7 region Oznaczenia typu virgin czy extra virgin dotyczą kwasowości. A nie temperatury tłoczenia. Zarówno w normach UE czy USA wymagane jest, żeby miała też smak i aromat na odpowiednim poziomie. O wałach jakie się robi na oliwie z oliwek Tom Mueller napisał nawet książkę Extra Virginity: The Sublime and Scandalous World of Olive Oil(Extra Dziewiczość: Wzniosły i Skandaliczny świat Oliwy z Oliwek)
A jak wyglądają zbiory oliwek? Pod drzewem się rozkłada siatkę i na nią – sczesuje – to chyba najlepsze słowo, oliwki. Potem się wydmuchuje ze tego co zebrane patyczki i listki,daje na skrzynki i do tłoczarni. Tego samego dnia! No to po południu ruszyliśmy do tłoczarni. Mój plantator albo dorabia jako przewodnik dla przemytników albo szkolił się na partyzanta – dywersanta, bo takie dróżki znajduje, gdzie nawet diabeł nie mówi dobranoc, bo nie ma komu, jest za ciemno i można spaść w przepaść. Tyle dobrze, że żadnych zwierząt też nie było. W Grecji jadąc jakimiś bocznymi dróżkami można często na trafić na stado kóz, owiec, osła albo łaciate prosiaki co idą akurat przez jezdnię. Jechaliśmy jakimiś przełęczami nienazwanymi jeszcze przez geografów.W jakiejś wiosce, plantator kazał nam jechać w dół, potem czekać 5 minut, sam gdzieś zniknął w jakichś zaułkach. Myślę, że przez Bejrut albo Strefę Gazy się jakoś normalniej jeździ, niż z nim. >Niepokoiłem się, że paliwa braknie, bo nie spodziewałem się takiej eskapady, ale starczyło byśmy dojechali do tłoczarni. Do tłoczarni w Solomos podjechałem już sam ale nic nie było tam ciekawego. Athikia miała nędzne zbiory tego roku. No ale ta nowa tłoczarnia całkiem całkiem, już nowocześnie wyglądała. Tylko muszę się wywiedzieć jaka to miejscowość, bo jak zapytałem miejscowych, to tak nieufnie patrzyli spode łba że już mi się odechciało dalszych pytań… Widać za obcymi nie przepadali. Bo jeszcze coś wypatrzą i rozpowiedzą.

No ale nakręciłem cały proces tłoczenia. Od wysypania oliwek przed taśmociąg, przez mycie, mielenie i oddzielenie oliwy od reszty. Specjalnie też podjechałem z kamerą pod zegar pokazujący w jakiej temperaturze się to tłoczy. Tradycyjnie było wino, szaszłyki, baranina i chleb moczony w świeżej oliwie z oliwek.
Oliwę zakontraktowałem, więc kolejny dzień mieliśmy z Tadkiem taki spacerowy o objazd po okolicy, a następnego pakowanie na lot do Polski. Wyruszyliśmy wcześniej więc odwiedziliśmy świątynie Posejdona w Sounio koło Aten, a potem sprawnie na lotnisko i do samolotu. Dziewczyny z Dubaju tym razem z nami nie leciały.

Mimo, że Grecja kojarzy się z wypoczynkiem wakacyjnym, to poza latem jest to dobry kraj do zwiedzania, wypoczynku, czy w niektórych regionach nawet do kąpieli w morzu. Ceny przelotu, noclegów i wynajmu samochodów dużo niższe niż w lecie. Dużo lepiej się zwiedza jak jest chłodniej i nie ma tłumów.

8 myśli na “Wyprawa do Grecji po oliwę”

  2. Witam, w jakiej cenie sprzedaje Pan oliwę detalicznie? Jakie ilości można kupić detalicznie? Jaki jest czas ewentualnej realizacji?
    Pozdrawiam,

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Facebook